Le silence. Et le chaud. Et le froid.

Photographier ce qu'on respire
Ce qui est donné
Ce qui se prend
Ne pas se poser trop de questions:
juste une histoire de présence et de disponibilité
La poésie, écrit Yves Bonnefoy, est la mémoire
d'une relation d'unité et de totalité avec le monde
Il s'agit de (re)trouver un rapport direct aux choses
de cultiver l'évidence de "l'être là"
toujours prêt à recevoir le cadeau
d'un chat, d'une forme, ou du vent
Mais il s’agit aussi de se laisser surprendre
de s’abandonner au malentendu, à l’équivoque
Voir, regarder
Avant que la raison ne l’emporte
Photographier…
Habiter, ou se promener, paisible ou en alerte
et s’étonner des sympathies inexplicables
de la rencontre de la lumière, des masses et des valeurs
dans un cadre …
et du corps dans l'espace pour les orchestrer
Isoler, jusqu’au décalage
Et tirer…
Révéler les ombres profondes
exciter les blancheurs éclatantes
réveiller les rêveries les plus primitives
entraîné par cette tension de vitalité et d'incertitude
Et sélectionner
Vivre, c'est établir des liens, des connivences
entre les choses, entre les gens,
c'est se raconter une histoire
Choisir des photographies
c'est en proposer des protagonistes
Le temps
de se laisser empoigner
par les petites choses de l’ordinaire
de goûter aux sens
de s’illusionner d’un soleil noir
ou d’un tee-shirt flottant
de se perdre dans l’espace d’un couteau
ou dans la profondeur d’un aquarium
Et montrer...
Présenter des photographies, c'est invoquer cette mémoire:
installer des ruptures, tenter l'homogénéité
Là où les choses existent, sans nom,
avant toute signification, offertes au regard
Tout est là, vital et musical
Se laisser prendre par ce qui est donné
Alors, peut être le rythme

Alain Janssens
Octobre 1999

 

 

Silence. Warmth. And the cold.

To capture the ethereal
What is given
What is taken
Without asking oneself too many questions:
just a question of presence and availability
Poetry, said Yves Bonnefoy, is the memory
of oneness and integrity with the world
To re-establish a direct link with things
cultivating the premise of simply "being there"
always ready to receive the gift
of a cat, a shape, the wind
Being open to the unexpected
giving oneself over to misunderstanding, confusion
To see, look
Before reason takes over
To take the picture
To dwell, or to roam, at leisure or on the alert
and to be struck by the inexplicable sympathy
between the light, masses and values
within a frame
and the body within space, then to orchestrate them
To isolate, offset
Draw out
Reveal the dark shadows
Excite the dazzling whiteness
Awaken the most primal dreams
Drawn by the flow of vitality and uncertainty
And to select
To live, is to establish relations, complicity
between things, people
to tell a story
To select photographs
is to suggest their protagonists
For the time it takes
to get caught up by
the little things in life
to enjoy the pleasures of the senses
to be mesmerised by a black sun
or a floating tee-shirt
to lose oneself in the space of a knife
or the depth of an aquarium
And to show ...
To present photographs, is to invoke that memory
establish breaks, attempt homogeneity
There where things exist, with no name
still without meaning, bare to the eye
It is all there, vital and musical
To let oneself be taken by what is given
Then, perhaps, the rhythm

Alain Janssens
October 1999
Translation: Louise Durkin

 

Stilte, en Warmte, en Koude

Fotograferen wat je inademt
Wat je aangeboden wordt
Wat aan je blijft kleven
Zich niet te veel vragen stellen :
alleen maar aanwezig en beschikbaar zijn
De poëzie, schrijft Yves Bonnefoy, is het zich herinneren
van één zijn met en verering van de wereld
Het gaat erom een directe band met de dingen (terug) te vinden
de evidentie van het ‘daar zijn” te cultiveren
altijd klaar om het geschenk
van een kat, van een vorm of van de wind in ontvangst te nemen
Maar het gaat er ook om zich te laten verrassen
te vertrouwen op het misverstand, op de dubbelzinnigheid
Zien, kijken
Vooraleer de rede de overhand neemt
Fotograferen…
Bewonen, of wandelen, rustig of alert
en zich verwonderen over het onverklaarbare medevoelen
met de ontmoeting van licht, massa’s en waarden
in een kader…
en met het lichaam in de ruimte om deze te orkestreren
te isoleren, tot je afstand neemt
En afdrukken…
De diepe schaduwen onthullen
het verblindende wit oproepen
de oorspronkelijkste mijmeringen doen ontwaken
meegesleept door die spankracht van vitaliteit en onzekerheid
En kiezen
Leven is zorgen voor verbanden en verstandhouding
tussen de dingen, tussen de mensen,
leven is elkaar een geschiedenis verhalen
Foto’s kiezen
is de protagonisten ervan voorstellen
De tijd
om zich te laten boeien
door de kleine dingen van het alledaagse
om te proeven van de zintuigen
om zich te laten begoochelen door een zwarte zon
of een golvende T-shirt
om zich te verliezen in de ruimte van een mes
of in de diepte van een aquarium
En tonen…
Foto’s tonen, is beroep doen op die herinnering
breuklijnen aanbrengen, homogeniteit betrachten
Daar waar de dingen bestaan, naamloos,
betekenisloos, blootgesteld aan de blik
Daar is alles, vitaal en muzikaal
Zich laten verrassen door wat aangeboden wordt
Dan kan ritme zijn.

Alain Janssens
Oktober 1999

 

 

 

retour